GI 124

GI 124

درآمد: شعری به خط سروش در مدح رضا شاه پهلوی به مناسبت میلادش

[حاشیه] ۱۲ مرحوم سروش

روز دین است این همیون روزازاسفند ماه          

کز سپهر داد و دین گشت آشکارا روی شاه

روز میلاد شه عادل رضای پهلوی است            

آنکه تابد فرّ شاهی از رخش بی اشتباه

هست مرایرانیانرا این مهین عید سعید               

بهتر از نوروز و روز مهرگان از مهر ماه

زانکه اندر عین فترت شد در این روز آشکار      

اختر انصاف و عدل کردگار از مهر و ماه

گوهری کاندر جبال عزّ و تمکین سالها             

تافت بروی آفتاب فضل و احسان اله

شد فروزان طلعتش همچون هلال از تیغ کوه       

تا شود کامل چو بدرو برفروزد تاج و گاه

رسم و آداب جهانبانی فلک چل سال و اند           

داد تعلیمش که تا شد در خور تخت و کلاه

اینچنین شاهی شناسد قدر تخت و تاج و گنج         

اینچنین شاهی گذارد حق ملک و مال و جاه

اینچنین شاهی توان بگشود باب عدل و داد          

اینچنین شاهی توان بربست بر بیداد زاه

اینچنین شاهی سپاهی را بود روی امید              

اینچنین شاهی رعیّت را بود پشت و پناه

اینچنین شاهی جداسازد گنه را از ثواب             

لاجرم بدهد بجا پاداشن و باد افراه

اینچنین شاهی بباید ملک ایرانرا از آنک            

فتنه از هر جا که سربر کرد افکندش بچاه

اینچنین شاهی بود شایسته اورنگ جم               

نی کسی کاو باز نشناسد سپیدی از سیاه

ای شهنشاهی که از تیغ شرر بارتو سوخت         

پیکر بدخواه دون چونانکه از آتش گیاه

پشت کاغذ: متعلق بمیلاد همیون اعلی