GI 114
Mirza Hosein Khan Badi’ (a poet): poetry
GI 114
درآمد: شعری به خط میرزا حسین خان بدیع
حاشیه: ۱۳ میرزا حسین خان بدیع
هو
دیده زخواب باز کن صبح شد ای نگار من
برگ صبوح ساز کن تا شکند خمار من
پیک صبا سحر رسید از سر کوی یار من
صبح بردمید از پی شام تار من
باد صبا شمامه داشت ز عطر زلف او
کز دم روح بخش خود برد ز دل قرار من
لاله صفت بسوختم درغم عشق گلرخی
شاهد اگر طلب کنی ایندل داغدار من
جلوهء سرو و یاسمن دل تر بودی از چومن
گر نفتاده در چمن عکس رخ نگار من
گفتم ازین سپس کنم ترک هوای عاشقی
این دل عشقبار ز من نیست باختیار من
گر ز کمند زلف او جان بمثل بدر بریم
دانه خالش افکند دام برهگذار من
گر چه بکنج غم بسی زاتش دل گریستم
آب نزد بر آتشم دیده اشکبار من
آنکه دل بدیع را بسته بزلف دلگشت
کرده حواله بر لبت نسبت و گشاد کار من
پانوشت: میرزا حسین خان بدیع معروف به نصرت الوزاره: از طرفداران و بانیان مشروطه در بصره بود و پس از بازگشت به عراق سرپرستی کنسولگری های ایران را در کربلا، بصره، بغداد و بیروت را بر عهده داشت. آثاری ادبی نیز دارد، از جمله: سرگذشت شمس الدین و قمر، داستان باستان و سرگذشت کورش. (نقل از زندگی و زمانه ی احمد کسروی، بازبینی و ویرایش محمد امینی، شرکت کتاب، ۱۳۹۵، ص ۳۲۲، پاورقی)
