GIV 4
Naser al-Din Shah to ‘Aziz Khan: appointing ‘Abd al-Vahhab for Azerbaijan foreign affairs 1278/1870
G IV 4
درآمد: فرمان ناصرالدین شاه به عزیزخان سردار کل برای انتصاب عبدالوهاب برای رسیدگی به امور خارجه ی آذربایجان و برقراری نظم در منطقه. ۱۲۷۸
مهر ناصرالدین شاه الملک لله السلطان بن سلطان ناصرالدین شاه قاجار
جناب جلالتمآب عزیزخان سردار کل عساکر منصوره بالطاف ضمیر مرحمت تخمیر ملوکانه مباهی و مخصوص بوده بداند امورات خارجه مملکت آذربایجان که زیاد عمده و اهم است بطوریکه پیشنهاد خاطر خطیر مبارک است منتظم نیست و از مداخلات و معاملات کثیره که تبعهء خارجه در آن ملک کردهاند با همه اهتمامات و مراقبات کامله که حسب المقرر از جانب وزارت امور خارجه در این مدت به عمل آمده و به اقتضای اوضاع دست به وسایل مقتضیه زده شده هنوز به آن درجه که میشایست انتظام حاصل نکرده در نظر داشتیم یکنفر آدم کافی و کاردان که به صداقت و درست کاری محتمل بوده باشد و پیشرفت خدمت دولت را به منافع شخصیه خود مقدم بدارد برای اداره این امور مامور فرموده اسباب استقلال و تقویت او را بطور اکمال فراهم بیاوریم تا بر وفق مکنون ضمیر منیر مبارک مراقبات کامله و تدابیر صائبه در رفع اختلال و تقدیم موجبات انتظام این امر بکار برده خاطر خطیر همایون را این همت آسوده سازد. بنا بر این مقرب الخاقان میرزا عبدالوهاب خان را که مکرر در مهمات معظمه آزموده و کفایت و کاردانی او را خود مشاهده فرمودهایم از میان چاکران دربار همایون منتخب و این خدمت بزرگ را بعهدهء او محول فرمودیم و یقین داریم که اگر در تقویت و تمهید اسباب استقلال مقرب الخاقان مشارالیه ظاهرا و باطنا مضایقه و فروگذار نشود چنانکه مقرر است کسی مداخله و اخلال در کار او نکند بکمال شایستگی از عهدهء این خدمت خواهد بر آمد و در اندک مدت فواید کلیه از ماموریت او در امور خارجه آذربایجان حاصل خواهد شد. آن دولتخواه را همینقدر بصدور این ملفوفه فرمان مبارک مخصوص و از حقیقت مسئله مستحضر مینمائیم. برای حصول اصل مقصود کافی میدانیم و مترصد خواهیم بود که موجبات استقلال و اسباب انتظام خدمات محوله مقرب الخاقان مشارالیه را چگونه جمع و فراهم خواهد آورد و رعایت شان و احترام او را که مایهء پیشرفت خدمت دولت است به چه قسمها منظور خواهد داشت . البته حسب المقرر و موافق منظور نظر مرحمت گستر اقدس همایون معمول و مرتب داشته در عهده شناسد.
حرر فی شهر شعبان المعظم ۱۲۷۸
دستخط شاه: سردار کل میرزا عبدالوهاب خان نوکر قابل پختهایست البته کمال تقویت را در ماموریت او به عمل آورد. صحیح است امضا
پانوشت: عزیز خان مکری، سردار کل (۱۲۰۷-۱۲۸۷): ابتدا با درجه ی یاوری در فوج ششم تبریز وارد خدمت نظام شد، سپس در لشکر کشی محمد شاه به هرات به درجه ی سرهنگی ارتقا یافت. در اواخر ۱۲۸۳ وزیر جنگ شد و در همان سال لقب ”سردار کل“ را دریافت کرد. در ۱۲۸۷ برای آخرین بار پیشکار ایالت آذربایجان شد.
میرزا عبدالوهاب شیرازی (۱۲۴۲-۱۳۰۴)، آصف الدوله: در سال ۱۲۶۶ وزیر علوم، ۱۲۷۳ نایب دوم وزارت خارجه، در سال ۱۲۷۸ مامور کارگزاری آذربایجان بود. در سال ۱۲۸۵ به حکومت ساوجبلاغ مکری و ارومیه و سپس به حکومت گیلان منصوب شد. سال ۱۳۰۱ لقب ”آصف الدوله“ را دریافت کرد و فرمان فرمای خراسان و مامور تولیت آستان قدس رضوی گردید. [1]
[1] تاریخ هایی که سلیمانی می دهد، متفاوت است اما سندهای این مجموعه فرمان های انتصاب عبدالوهاب خان است و تاریخ ها موثق تراند.