G III 22
Ghani Location:
Box 3
Moshir al-Dowleh to Nasir al-Dowleh: Personal Relations
Reference: G III 22
درآمد: میرزا حسین خان مشیرالدوله به نصیرالدوله : گله گزاری نصیرالدوله از مشیرالدوله در نامه ای که موجب دلخوری مشیرالدوله شده که ابراز می کند بارها عذرخواهی کرده و این نامه زیادی بوده است. اشاره ای در آخر به اسناد فارس و خراسان شده است.
G III 22
جنابا مرقومه شما را ملاحظه نمودم و هر قدر تصور نمائید اوقاتم تلخ شد از مدتی بود استنباط میکردم که بجهت پولیتیک و پیشرفت امورات دنیویه میخواهید مرا ترک کرده در صدد بهانهجوئی میباشید لکن از بابت دنیاداری میخواهید یک لباس به این عمل خودتان بپوشانید که در انظار مردم ظاهراً مورد بحث نبوده و وسیله دفاعی داشته باشید. چنانچه استنباط خودم را در بهانه جوئی شما بی پرده به خودتان گفتم و علاوه جوابی هم که از روی رویای صادقه به منزله الهام بود دیدم و باز به شما گفتم لکن گمان نمیکردم دست به چنین وسیله ضعیفی که موجب حیرت هر شنونده میتواند شد بزنید و از برای این امر کوچک که قابل اعتنا نیست این قسم رقعه بنویسید و تهیه چنین کاری که موجب خنده اطفال است نمائید. از این فقره هم معلوم میتواند شد وعده که دادهاید و موعدی که معین کردهاید که تا فلان تاریخ از او خواهم برید یا رسیده یا خیلی نزدیک شده است که دیگر اضطراراً اکل میته کردهاید. اولا در هر جای دنیا در نزد مردمان بزرگ و از برای کارهای بزرگ انکار و تحاشی در صورت وقوع هم معذرت بسیار بزرگ و اسباب سکوت است خاصه در وقتی که حقیقة به وقوع هم نرسیده باشد. حالا مسئله را بزرگتر تصور مینمائیم که واقع شده است . مردم به خدای به آن عظمت و جلالت رده میگویند و به یک استغفرالله معفو میشوند. چه شده است، چه شده است که عظمت و جلالت شما از خدا هم زیادتر شده است. به چه علت شش دانگ عار و غیرت ملک متصرفی بلا نزاع شما شده است که از برای حرکت جاهلانه یک نوکر که هزار مرتبه با هزار لسان از شما عذر خواسته شده است باز نتیجهاش چنین رقعه باشد. امپراطورهای بزرگ روی دنیا وقتی که میخواهند باید پرنس ضعیفی اعلان حرب و اظهار قدرت نمایند باز در اولتیماتوم خودشان چند شرط میگذارند که اگر آن شرایط به عمل نیاید حرب خواهم کرد. شما به این قاعده هم رعایت نکردید خلاصه تا آن درجه که حمل به ناز و گله میشد در معذرت و ناز کشیدن و تحمل فریادهای فوقالعاده مضایقه نکردم حالا که میبینم از برای پیشرفت امورات دنیویه است و صلاح نفعی خودتان را در ترک من ملاحظه نمودهاید از برای حفظ صرفه و عطسه شما سکوت مینمایم و شما را ابدا از برای هر چیزی که از او بالاتر نباشد ترک و بدل نه میتوانم کرد و نه خواهم کرد. تا زندهام در حالی که داشتهام باقی و برقرار خواهم بود چون به وعده خودتان وفا نمودهاید امشب البته خوابتان خواهد برد و دیگر گرفتار بی خوابی نخواهید شد. در خصوص نوشتهجات و اسناد فارس و خراسان نوشته بودید همینقدر در جواب مینویسم علیالدنیا بعدک الان. امضاء
پانوشت : صرفه و عطسه: نتیجه و محصول (دهخدا)
PDF Transcription:
